ZIŁ 131 wersja Ludowe Wojsko Polskie Leszka Kiesia
ZIŁ 131 wersja Ludowe Wojsko Polskie
Właściciel: Leszek Kieś, miłośnik militariów i militarnej motoryzacji
Producent: ZSRR, Awtomobilnyj Zawod im. A. Lichaczowa (Завод имени Лихачёва)
Produkcja: 1966 – 2002 (pojazd przedstawiony to rok 1977)
Wersja: specjalny-wojskowy, terenowy
Wymiary: Rozstaw osi 3350-1250 mm, długość 7040 mm, szerokość 2500 mm, wysokość 2480 mm,
Ciężar: 6700 kg
Prędkość maksymalna z ładunkiem: 80 km/h
Zużycie paliwa: 65 l/100 km, w terenie 100 – 200 litrów / 100 km
Silnik: czterosuwowy widlasty niskoprężny, 8 cylindrowy (V8), pojemność 5969 ccm, moc 61 kW, moment 41 kGm
Instalacja: 12V
Układ napędowy: skrzynia pięciobiegowa z biegiem wstecznym, reduktor (przełożenia 2,08 i 1,0)
Nośność: rama dwupodłożnicowa z poprzeczkami
Układ kierowniczy: mechanizm kierowniczy z przekładnią kulkową i układem wspomagania (chłodzonego)
Koła: z systemem awaryjnego pompowania, ogumienie Stomil T45 (1200×20)
Zdolności:
• Maksymalny kąt najazdu 31 stopni (z pełnym obciążeniem)
• Kąt natarcia 36 stopni Max
• Maks. Kąt zejścia 40 stopni
Pojazd ten był używany przez LWP od 5 stycznia 1978 roku w różnych jednostkach i pod różnymi numerami rejestracyjnymi. Posiadał zabudowany warsztat wyposażony w różnego rodzaju urządzenia mechaniczne i elektroniczne, jak; generator prądu, oscyloskop, żyroskop, prostowniki, urządzenia optyczne, urządzenie do łączności polowej i wiele innych.
ZIŁ 131 – charakterystyka i historia
Pojazd ten odznacza się wysoką zwrotnością, został skonstruowany w oparciu o poprzednika ZIŁ-130. W tym czasie Ził 131 (w połowie lat 60-tych) miał nowoczesną stylistykę i potężny silnik V8. Nowy samochód został zaprojektowany, aby rozszerzyć napęd na wszystkie koła. Kolejne modele w zasadzie mają powtarzalny wygląd i strukturę ciężarówek wojskowych amerykańskiej produkcji (jak to w ZSRR bywało). Pod koniec 1956 roku został stworzony pierwszy prototyp ciężarówki ZIL-131, wyposażony w rzędowy 6-cylindrowy silnik. Po 3 latach testów, które przeszedł pomyślnie podjęto decyzję o produkcji. W efekcie rozpoczęcie masowej produkcji zostało zaplanowane na 1961 rok, ale ze względu na pewne problemy głównie natury technicznej, produkcja rozpoczęła się dopiero w 1967 roku. ZIŁ-131 został wyposażony w jednotarczowe suche sprzęgło, zsynchronizowaną 5 biegową skrzynię biegów, oraz dwu- przełożeniowy reduktor. Ziły 131 brały udział w działaniach wojskowych wojsk ZSRR w wielu krajach, w tym na kontynencie afrykańskim. Tutaj warto zauważyć, że polskie konstrukcje Star 66 i pochodne jeszcze do nie dawna cieszyły się lepszą opinią jeśli zaznaczymy warunki właśnie Afryki.Ziła wykorzystywały wojska afrykańskie, z Bliskiego Wschodu, oraz z Układu Warszawskiego, czyli także Ludowe Wojsko Polskie.W roku 2002 zakończono produkcję ZIŁa-131, można go jednak zobaczyć na drogach w Rosji, Ukrainie i innych państwa posowieckich. W Polsce jest używany głównie przez kolekcjonerów, a czasem zobaczyć go można jako samochód specjalistyczny: leśny, wiertniczy, dźwigowy.
Silnik w Zil-e to 6 litrowa jednostka w układzie V8
do niektórych czynności należy użyć dużej siły
Zwieszenie i napędy widoczne od przodu
Widok przodu, za atrapą widoczne spiralne elementy układu chłodzenia systemu kierowiczego
Zbiornik paliwa z widocznym napisem rodzaju benzyny: E-76 oktanów
Koła tylne z układem awaryjnego pompowania opon
Widok centralny – ZIŁ 131
Kierowca i właściciel, Leszek Kieś za kierownicą
Tradycyjna klimatyzacja – czyli wentylatorek, przy dachu przypięty – oryginalne wyposażenie
Instrukcja pompowania opon na desce rozdzielczej
Ził 131 w ruchu